نوای کاروان.

 نواي كاروان

 

دستگاه : ..........................

 

خواننده: نادر گلچين

 

ترانه سرا: ابراهيم صفايي

 

آهنگساز: عباس خوشدل

 

 

نوای کاروان امشب زند آتش به جانم

 

خدایا بر ملا شد برملا راز نهانم

 

مران محمل مران، ای کاروان آهسته تر رو

 

که مرد خسته ای وامانده از این کاروانم

 

سراپا سوز و آهم سرشک غم به دامن

 

به جایی من نجویم که من گم کرده راهم

 

نسیم غمش مرا می برد به شهر بی نشانها

 

من آن آتشم که وامانده ام به جا از کاروانها

 

غم دل را با که گویم چه آتشها من به جان دارم

 

نشانیت نجویم که من یاری بی نشان دارم

 

کجا رفتی ای کبوتر زیبا که دل ز فراغت اسیر جنون شد

 

خبر نداری که از غم عشقت فسانه شدم من، وفای تو چون شد

 

ناوک مژگان.

ناوك مژگان

 

 

 

دستگاه :  همايون (آواز شوشتري)

 

خواننده: نادر گلچين

 

ترانه سرا: ..................

 

آهنگساز: ......................

 

 

از نوک مژگان می‌زنی

 

از نوک مژگان می‌زنی

 

(تیرم چند (3))

 

غم عشقت منو از  

 

(پا افکند(2)

 

از نوک مژگان می‌زنی

 

از نوک مژگان می‌زنی

 

(تیرم چند (3))

 

غم عشقت منو از  

 

(پا افکند(2)

 

چرا می‌زنی، می‌زنی، می‌زنی، می‌زنی یار

                                              

چرا می‌کشی، می‌کشی، می‌کشی، می‌کشی یار

 

تو با ناوک مژگان        

 

همه خلق جهان را   

 

همه پیر و جوان را جانم،

 

همه پیر و جوان را

 

(از نوک مژگان می‌زنی

 

(تیرم چند (2))                                                   

 

غم عشقت منو از  

 

(پا افکند(2)

 

(از نوک مژگان می‌زنی

 

(تیرم چند (2))                                                   

 

غم عشقت منو از  

 

(پا افکند(2)

 

چرا می‌زنی، می‌زنی، می‌زنی، می‌زنی یار

                                              

چرا می‌کشی، می‌کشی، می‌کشی، می‌کشی یار

 

تو با ناوک مژگان        

 

همه خلق جهان را   

 

همه پیر و جوان را جانم،

 

همه پیر و جوان را

 

(من که اون برق نگات یادم نمی‌ره    

 

های های گریه‌هات یادم نمی‌ره (2()

 

چرا می‌زنی، می‌زنی، می‌زنی، می‌زنی یار

                                              

چرا می‌کشی، می‌کشی، می‌کشی، می‌کشی یار

 

تو با ناوک مژگان        

 

همه خلق جهان را

 

همه پیر و جوان را جانم،

 

همه پیر و جوان را

 

(من که اون برق نگات یادم نمی‌ره      

 

های های گریه‌هات یادم نمی‌ره (2))