مرا ببوس
دستگاه : همایون (آواز بیات اصفهان)
خواننده:حسن گل نراقي
ترانه سرا: هاله
آهنگساز: مجید وفادار
مرا ببوس، مرا ببوس
براي آخرين بار، تو را خدا نگهدار که مي روم به سوي سرنوشت
بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته، منم به جستجوي سرنوشت
در ميان توفان هم پيمان با قايقران ها
گذشته از جان بايد بگذشت از توفان ها
به نيمه شب ها دارم با يارم پيمان ها
که بر فروزم آتش ها در کوهستان ها
شب سيه سفر کنم، ز تيره ره گذر کنم
نگرتو اي گل من، سرشک غم بدامن، براي من ميفکن
دختر زيبا امشب بر تو مهمانم، در پيش تو مي مانم، تا سر بگذاري بر سر من
دختر زيبا از برق نگاه تو، اشگ بي گناه تو، روشن گردد يک
امشب من
ستاره مرد سپيده دم، به رسم يک اشاره، نهاده ديده برهم،
ميان پرنيان غنوده بود.
در آخرين نگاهش نگاه بي گناهش، سرود واپسين سروده بود.
بين که من از اين پس دل در راه ديگر دارم.
به راه ديگر شوري ديگر در سر دارم
به صبح روشن بايد از آن دل بردارم، که عهد خونين با صبحي
روشن تر دارم... ها
مراببوس
اين بوسه وداع
بوي خون مي دهد
